โรงพยาบาลเดวิส, สเตทวิลล์ NC

ในปี 1920 ดร.เจมส์ เดวิสได้ตระหนักถึงความฝันในวัยเด็กของเขาด้วยการเปิดโรงพยาบาลคาร์เพนเตอร์-เดวิส โรงพยาบาลตั้งอยู่ที่ South Center Street เป็นผลมาจากการตกลงร่วมกันระหว่าง ดร. เดวิส ศัลยแพทย์ชื่อดัง และ ดร. เอฟเอ คาร์เพนเตอร์ ผู้เชี่ยวชาญด้านตา หู จมูก และลำคอ ตามคำบอกเล่าของนักประวัติศาสตร์ ธรรมเนียมในสมัยนั้นคือการที่แพทย์ต้องโทรตามบ้านรวมทั้งมีสำนักงานขนาดเล็กสำหรับการเยี่ยมผู้ป่วย ด้วยการเปิดโรงพยาบาล Carpenter-Davis ขนาด 35 เตียง Dr. Davis ได้เปลี่ยนแปลงสิ่งนี้โดยการจัดกลุ่มร่วมกับผู้ช่วย พยาบาล ช่างเทคนิค และแพทย์ที่เกี่ยวข้อง

ในเดือนพฤษภาคมของปีเดียวกันนั้น โรงพยาบาลได้ก่อตั้งโรงเรียนพยาบาลขึ้นโดยมีสตรีเพียงสามคนในชั้นแรก Miss Elizabeth Hill จบการศึกษาจาก Mitchell College และ School of Nursing ที่ Charlotte Sanatorium (ปัจจุบันคือศูนย์การแพทย์ Carolina) เป็นเจ้าหน้าที่พยาบาลทั้งหมด นอกจากการจัดตั้งโรงเรียนพยาบาลแล้ว มิสฮิลยังเป็นผู้อำนวยการคนแรกของ

Nurses at Davis, (ปัจจุบันดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการฝ่ายพยาบาล/หัวหน้าเจ้าหน้าที่คลินิก) คณะพยาบาลศาสตร์ดำเนินกิจการต่อไปจนถึงปี พ.ศ. 1984 สำเร็จการศึกษาอย่างน้อย 720 คนจากโรงเรียนพยาบาล XNUMX ปี ที่น่าสนใจคือ ผู้สำเร็จการศึกษาทั้งหมดเป็นผู้หญิง ยกเว้นผู้ชายคนเดียว ตามที่อาจารย์สอนมาเป็นเวลานาน

ในการผ่าตัดปีที่สองของโรงพยาบาล ดร. คาร์เพนเตอร์ เสียชีวิต ปล่อยให้ดร. เดวิสดูแลโรงพยาบาล ในขณะที่ดำเนินกิจการโรงพยาบาลต่อไป ดร.เดวิสก็เริ่มค้นหาที่ดินเพื่อหาโรงพยาบาลแห่งใหม่ เขาเลือกทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ใกล้บ้านไร่ Wagner บนถนน West End Avenue ซึ่งเป็นบ้านของคุณยาย ไซต์นี้จะกลายเป็นบ้านของโรงพยาบาลขนาด 2019 เตียงในเวลาต่อมา

เมื่อวันที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 1925 โรงพยาบาลเดวิสได้ย้ายจากที่ตั้งของถนนเซาท์เซ็นเตอร์ไปยังอาคารใหม่ที่หล่อเหลาบนถนนเวสต์เอนด์ บทความที่ปรากฎในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น The Landmark กล่าวถึงโรงพยาบาลแห่งใหม่มูลค่า 80,000 เหรียญสหรัฐฯ ว่ามีอุปกรณ์ครบครัน จากการออกแบบและการก่อสร้างที่ได้รับการอนุมัติมากที่สุด และด้วยอุปกรณ์ทางวิทยาศาสตร์ในทุกแผนก โรงพยาบาลแห่งใหม่นี้จึงเป็นหนึ่งในสถาบันที่ทันสมัยและมีอุปกรณ์ครบครันที่สุดในประเภทนี้ในนอร์ทแคโรไลนา\u201d

เดวิส รพ. อยู่ในขั้นเทพ

ในบทความของสเตทวิลล์ที่เขียนโดยดร. เดวิส เขาอ้างถึงสิ่งแรกๆ ที่เขาและโรงพยาบาลต้องรับผิดชอบ เช่น:

\u2022 หนึ่งในโรงพยาบาลแห่งแรกในนอร์ทแคโรไลนาที่ใช้กล้องถ่ายภาพรังสีเพื่อชมภาพยนตร์เอ็กซ์เรย์ (กล้องถ่ายภาพรังสีถูกคิดค้นโดยแพทย์ชาวนอร์ธแคโรไลนา)

\u2022 หนึ่งในแผนกฉุกเฉินแห่งแรกๆ ในนอร์ธแคโรไลน่าที่เปิดทำการและมีเจ้าหน้าที่ดูแลโดยแพทย์ตลอด 24 ชั่วโมง เจ็ดวันต่อสัปดาห์ ไม่ใช่เรื่องแปลกในปัจจุบัน แต่เป็นความสำเร็จครั้งสำคัญในช่วงทศวรรษ 1920

\u2022 หนึ่งในโรงพยาบาลแห่งแรกในนอร์ทแคโรไลนา และเป็นโรงพยาบาลแห่งแรกในสหรัฐอเมริกาที่ติดตั้งเครื่องปรับอากาศในห้องผ่าตัด การใช้เครื่องปรับอากาศเป็นแนวทางปฏิบัติมาตรฐานในปัจจุบัน แต่ไม่ใช่ในช่วงปีแรกๆ ของการดูแลสุขภาพ

\u2022 หนึ่งในโรงพยาบาลแห่งแรกในสหรัฐอเมริกาที่ใช้กลูโคสเข้าเส้นเลือด

\u2022 ผู้จัดงานบริการผู้บริจาคโลหิตในยุคแรกและมีธนาคารเลือดตั้งแต่แรกเริ่ม

โรงพยาบาลดังที่ปรากฏในวันนี้

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ดร.เดวิส ยังคงแสวงหาความเป็นเลิศด้านการรักษาพยาบาลด้วยการเพิ่มห้องคลอด ห้องผู้ป่วยเพิ่มขึ้น และการขยายห้องผ่าตัด น่าเสียดายที่คลินิกตรวจวินิจฉัยที่ใหญ่และสำคัญที่สุดเสร็จสมบูรณ์ในเดือนกันยายน พ.ศ. 1955 เพียงสามเดือนหลังจากที่เขาเสียชีวิต

ดร.เดวิสได้รับการยกย่องว่าเป็นนักธุรกิจที่มีพลังขับเคลื่อนและเป็นผู้นำด้านการเมืองระดับรัฐและระดับประเทศ ดร.เดวิสได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้ดำเนินการตามขั้นตอนการผ่าตัดมากกว่า 75,000 ครั้ง ซึ่งเป็นความสำเร็จที่น่าทึ่งอย่างแท้จริง การประกาศการเสียชีวิตของเขาทำให้ได้รับโทรเลข จดหมาย และข้อความทางโทรศัพท์แสดงความเห็นอกเห็นใจจากผู้นำพรรครีพับลิกันและประชาธิปไตย แพทย์ทั่วประเทศ และจากสมาคมการแพทย์อเมริกัน ดร.เดวิสได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้มีวิสัยทัศน์ที่สละชีวิตทั้งชีวิตเพื่อความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์การแพทย์ ตามความปรารถนาของเขา ดร. เดวิสถูกฝังอยู่ในหลุมฝังศพที่ไม่โอ้อวดบนสนามหญ้าด้านใต้ของโรงพยาบาลเวสต์เอนด์อเวนิว (เมื่อขายทรัพย์สินที่ West End Avenue หลุมฝังศพของ Dr. Davis\u2019 ถูกย้ายไปที่โบสถ์ Davis Memorial Baptist Church ในเขต Wilkes ในเวลาต่อมา)

โรงพยาบาลเดวิสยังคงเปิดดำเนินการต่อไปจากสถานที่ทางฝั่งตะวันตกจนถึงปี 1981 เมื่อเวลาผ่านไป 17 แห่งได้มีการเพิ่มเติมและความจำเป็นในการสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกที่ใหม่กว่าให้มีความชัดเจนมากขึ้น การก่อสร้างอาคารทันสมัยมูลค่า 20 ล้านดอลลาร์เริ่มขึ้นในเดือนเมษายน พ.ศ. 1983 เมื่อวันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 1984 เดวิสได้ย้ายผู้ป่วย 58 รายจากที่ตั้งเวสต์เอนด์ไปยังโรงพยาบาลแห่งใหม่บนถนนโอลด์มอคสวิลล์ซึ่งมีเตียง 149 เตียง

ฉันไม่สามารถหาวันที่ที่แน่ชัดที่ประตูของสถานที่เก่าปิดให้บริการผู้ป่วยครั้งสุดท้าย แต่มีแนวโน้มว่าในปีนั้น ซึ่งหมายความว่าโรงพยาบาลอาจจะว่างเปล่าโดยสิ้นเชิงในปี 1985