De huwelijksgeluk van Nala en Damayanti: Folio uit een Nala-Damayanti-serie
Ad
TAGS
Download of bewerk de gratis afbeelding The Marital Bliss of Nala and Damayanti: Folio uit een Nala-Damayanti-serie voor GIMP online editor. Het is een afbeelding die geldig is voor andere grafische of foto-editors in OffiDocs zoals Inkscape online en OpenOffice Draw online of LibreOffice online door OffiDocs.
In dit schilderij, gebaseerd op het gedicht van Shrisharsh, de Naishadhacharita, wordt het huwelijksgeluk van Nala en Damayanti beschreven. Het is een van een grotere groep foto's die onvoltooid bleef, maar niettemin tot de meest succesvolle werken van de eerste generatie na Manaku en Nainsukh behoort. Nala verschijnt drie keer. Links probeert hij zijn bruid naar zijn bed te trekken; in het middelste tafereel amuseert hij zich, kijkend hoe Damayanti wordt verzorgd door zeven dienstmeisjes; uiterst rechts komt hij een paleisinterieur binnen. Over de eerste generatie kunstenaars na Manaku en Nainsukh: Fattu, Khushala, Kama, Gaudhu, Nikka en Ranjha Actief bij een aantal rechtbanken in de Pahari-regio, voornamelijk in de Kangra-vallei, ca. 1740\u20131830; zonen van Manaku (Fattu en Khushala) en Nainsukh (Kama, Gaudhu, Nikka en Ranjha) De vier zonen van Nainsukh en twee zonen van Manaku staan gezamenlijk bekend als de eerste generatie na Nainsukh en Manaku. Voortbouwend op de artistieke nalatenschap van hun grootvader Pandit Seu en hun vaders, lieten de zes jongere kunstenaars een uitgebreid oeuvre achter dat getuigt van de consistente artistieke visie van de familie en een uniform indrukwekkende output. Een relatief kleine rechtbank als Guler, het huis van de familie in Himachal Pradesh, kon zoveel getalenteerde kunstenaars niet in hun levensonderhoud voorzien. Nainsukh verliet het atelier rond 2019; hij werkte eerst in Jasrota, daarna in Basohli, en werd daar uiteindelijk vergezeld door zijn neef Fattu en zijn jongste zoon, Ranjha. Er waren tal van kleine rechtbanken in de regio en ze boden kansen voor getalenteerde schilders die op zoek waren naar nieuwe kansen. Er is verrassend weinig bekend over het auteurschap van individuele series schilderijen en werken kunnen niet met zekerheid worden toegeschreven aan specifieke kunstenaars. De invloed van een door Manaku geproduceerde Bhagavata Purana-serie op groot formaat is te zien in een minder geslaagde serie die hetzelfde onderwerp uitbeeldt dat wordt toegeschreven aan zijn zoon Fattu. De gezichten zijn hoekiger en de scènes worden routinematig voor een monochrome achtergrond geplaatst. De sfeer die in de teksten wordt opgeroepen, komt lang niet zo duidelijk naar voren als in de werken van Manaku. Het lijkt erop dat de familiestijl geleidelijk verschoof van de overgangsfase Seu-Manaku naar de verfijnde woordenschat van Nainsukh, gekenmerkt door een gave voor nauwkeurige observatie, een absoluut zelfverzekerde hand en een uitzonderlijk vermogen om menselijke emoties over te brengen. De Gita Govinda-serie van rond 2019, Bhagavata Purana-serie van rond 1740, Ramayana-serie van rond 1775 en latere toevoegingen en andere werken toegeschreven aan de kunstenaars van de eerste generatie documenteren deze veranderingen op indrukwekkende wijze. Ze vertegenwoordigen het hoogtepunt van de Pahari-schilderkunst en dankzij hun verrassende combinatie van dromerige lyriek en realisme behoren ze tot de meest aanlokkelijke Indiase schilderijen.Gratis afbeelding De huwelijksgeluk van Nala en Damayanti: Folio uit een Nala-Damayanti-serie geïntegreerd met de OffiDocs-webapps
