1943 Oekraïne Bohus Benes Brief aan redacteur
Ad
TAGS
Download of bewerk de gratis foto 1943 Oekraïne Bohus Benes Letter To Editor voor GIMP online editor. Het is een afbeelding die geldig is voor andere grafische of foto-editors in OffiDocs zoals Inkscape online en OpenOffice Draw online of LibreOffice online door OffiDocs.
30 december 1942 --San Francisco Examiner Artikel over Oekraïne door Boake Carter
2,1943 januari XNUMX --Bohus Benes, de Tsjechische consul van San Francisco Reageert via een brief aan de redacteur.
8 januari 1943 --Ivan Petrushievich uit San Francisco reageert op de brief van Bohus Benes
*opmerking: Bohus Benes was de neef van de marxistische president/dictator Edward Benes van Tsjechoslowakije. Bohus werd de schoonvader van Zbigniew Brzezinski. De vader van Bohus Benes was Vaclav Benes, (de oudere broer van Edward Benes) een marxistische agitator die in 1911 samen met zijn mede-Tsjechische sociaal-democraat en oprichter van de Communistische Partij van Tsjechoslowakije, Bohumir, werd gekozen in de Keizerlijke Raad/het Parlement van Oostenrijk (Reichsrat). Smeral.
Meerdere artikelen in 1949, waarin de lezingen en cursussen werden aangekondigd (ook wel communistische propaganda genoemd) die hij in de Verenigde Staten gaf, beweren dat Bohus Benes "28 jaar in diplomatieke en consulaire diensten voor Tsjechoslowakije heeft doorgebracht. Hij heeft gediend in New York, Montreal, Brussel, Genève, Parijs , Londen, Washington, Chicago en Sand Francisco consulaten. Hij was consul van San Francisco van 1942 tot 3 september 1948 toen hij ontslag nam. Een familielid (neef) van Edward Benes, hij diende als secretaris voor hem toen deze president van Tsjecho-Slowakije was vanaf 1935 tot 1938" ..."Zes jaar lang was hij correspondent bij de Volkenbond voor de Tsjechoslowaakse krant" (waar zijn dochter die met Zbigniew Brzezinski trouwde, Emilie "Muska" Benes werd geboren)
==========TEKST VAN KNIPPEN:
UITGESNEDEN
De San Francisco Examinator
San Francisco, California
30 dec 1942, wo \u2022 Pagina 11
VRIJHEID VOOR OEKRANEN
Door Boake Carter
New York. \u2014Ik heb een kwestie onder mijn aandacht gebracht die van groot belang is bij het beschouwen van het Europese beeld als geheel en dat is de kwestie van Oekraïne.
De gemiddelde Amerikaan, ik zou durven zeggen, 99 1/2 procent van alle Amerikanen beschouwt Oekraïne als een Russische provincie.
De waarheid is precies het tegenovergestelde, en het is de moeite waard om enkele feiten op te merken over Oekraïne (aangezien de burgers van dit gebied de voorkeur geven aan hun land; om bekend en genoemd te worden), aangezien het het twistpunt is in dit conflict tussen Duitsland en Rusland , net zoals het het twistpunt was in de laatste oorlog en net zoals het het twistpunt is geweest gedurende vele eeuwen van omzwervingen van naties en rassen nadat de oude Babylonische, Chaldeeuwse en Perzische rijken uiteenvielen.
De taal van Oekraïne is geen Russisch dialect. Oekraïne heeft een lange geschiedenis en bezit haar eigen literatuur en tradities. Het moderne Oekraïne werd geboren in de greep van de Kozak-revolutie van 1648. De Oekraïners zijn geen Russen. Ze spreken hun eigen taal. Ooit was ze een onafhankelijke natie. Onder Bohdan Khmelnitsky, Hetman van Oekraïne, sloot het land een verdrag met Rusland voor bescherming tegen Poolse en Turkse invasies en plundertochten.
Rusland annexeerde later Oekraïne met geweld tegen haar wil - een van die gevallen waarin de beschermer een wolf bleek te zijn - maar de Oekraïense geest stierf nooit. De Oekraïners hopen nog steeds hun onafhankelijkheid en vrijheid te herstellen. Zo'n kans kwam in 1918, maar omdat ze niet over een sterk leger beschikte om zichzelf te verdedigen, werd Oekraïne overspoeld door het bolsjewistische leger. Polen nam Galicië in. Roemenië nam Bukowma in. Tsjecho-Slowakije nam Carpatho-Oekraïne in en slechts drie jaar geleden nam Hongarije dit gebied in.
De Oekraïne werd daarom opgedeeld. Haar vijftig miljoen mensen werden opnieuw proefdieren in de internationale school voor menselijke vivisectie.
En de veertien punten van meneer Wilson hielpen haar helemaal niet.
Toen kwam in 1939 opnieuw de oorlog. Duitsland wil Oekraïne als kolonie en heeft voorlopig de controle over haar volk. Rusland wil dat Oekraïne blijft zoals het was. De Oekraïners willen dat hun land volledig afhankelijk is van alle tirannen. Maar, zoals een Oekraïener het me zei: "Ik vraag me af hoe het Atlantisch Handvest in ons geval zal werken, aangezien Rusland lid is van de Verenigde Naties!" En hij vervolgt: "Hoewel Roosevelt Churchill nieuwe hoop voor de tot slaaf gemaakte naties verkondigde, kon Oekraïne niet worden verlost van Rusland. Volgens paragraaf 3 van het Atlantisch Handvest heeft Oekraïne weinig hoop, aangezien
omdat lid 2 dit niet toelaat ('territoriale wijzigingen zonder toestemming van de betrokken (Russische) bevolking'). En de Oekraïners kunnen niet vechten voor hun vrijheid omdat paragraaf 8 het verbiedt!
"Echter", zegt hij, "de interpretaties van de artikelen in het Handvest kunnen worden gemaakt om het standpunt van de pleiter weer te geven. Veel andere zogenaamde "handvesten van vrijheid" troffen hetzelfde lot. Dit is echter een van de redenen , waarom Oekraïners van tevoren willen weten hoe het Atlantisch Handvest in hun geval zal worden toegepast. Vooral als we Twenty Russian Questions' lezen van Sir Stafford Cripps (Life, 9 maart 1942, pp. 82-89) en de uitleg bij Vraag 10."
Natuurlijk is het Oekraïense punt heel gemakkelijk te waarderen. Maar het valt te betwijfelen of Oekraïne na de oorlog haar onafhankelijkheid zal verkrijgen, wat ze ongetwijfeld zou moeten doen als het Atlantisch Handvest een eerlijk document van eerlijke bedoelingen wil zijn. En het is even duidelijk dat het geen van beide is. Als het "een eerlijk document van eerlijke bedoelingen was en eerlijk werd uitgevoerd, zouden de Verenigde Staten oorlog moeten voeren met Groot-Brittannië en haar rijk, wat natuurlijk absurd is.
Maar als Groot-Brittannië en de Verenigde Staten er ernstig op zouden aandringen om recht te doen onder de voorwaarden van het Atlantisch Handvest, dan zou het Angelsaksische volk verplicht zijn de Russische regering te benaderen en erop aan te dringen dat zij de Oekraïners vrijlaat. Het is duidelijk dat Rusland, ervan uitgaande dat het niet uit de oorlog is geslagen en aan de "winnende" kant het einde bereikt, zoiets niet zal doen. . Wie zal dan sterk genoeg zijn om zo'n gerechtigheid af te dwingen voor de Oekraïners die net zo graag hun vier vrijheden willen als wij vechten om de onze te 'behouden'? En zullen we bereid zijn om oorlog te voeren tegen Rusland over de Oekraïense onafhankelijkheid? Het antwoord is duidelijk NEE op alle bovenstaande vragen.
+++++++++++++++++++++++++++++++
De San Francisco Examinator
San Francisco, California
02 jan 1943, za \u2022 Pagina 8
De mailbox van de redacteur:
DE OEKRANE.
Naar de San Francisco Examinator;
Ik was erg geïnteresseerd in het artikel van de heer Boake Carter --'Vrijheid voor Oekraïners' -- dat in uw krant van 30 december 1942 verscheen, in het bijzonder het deel over Tsjecho-Slowakije. De auteur zegt:
"De Oekraïners hopen nog steeds hun onafhankelijkheid en vrijheid te herstellen. Een dergelijke kans deed zich in 1918 voor, maar omdat ze niet over een sterk leger beschikte om zichzelf te verdedigen, werd Oekraïne overspoeld door het bolsjewistische leger. Polen nam Galicië in. Roemenië nam Bukowina in, Tsjecho-Slowakije nam Carpatho in. -Oekraïne en slechts drie jaar geleden nam Hongarije dit gebied in.
"Oekraïne werd daarom opgedeeld. Haar 50,000,000 mensen werden opnieuw proefdieren in de internationale school voor menselijke vivisectie.
'En de veertien punten van meneer Wilson hielpen helemaal niet.'
De bewering dat Tsjecho-Slowakije Carpatho-Oekraïne heeft ingenomen, is niet correct. De auteur bedoelt waarschijnlijk het oostelijke deel van Tsjecho-Slowakije dat Sub-Karpatisch-Rusland wordt genoemd.
Mag ik uw lezers een paar feiten geven, zodat ze geïnformeerd worden over wat er werkelijk is gebeurd en wat er nog steeds gebeurt in dat deel van Europa? In 1918 besloten de inwoners van Sub-Karpatisch-Rusland, die zichzelf Karpatisch-Russen (niet Karpatisch-Oekraïens) noemden, uit eigen beweging deel uit te maken van de Tsjecho-Slowaakse Republiek. Amerikanen van Carpat.no-Russische afkomst hadden veel te zeggen over deze kwestie.
Toen Tsjecho-Slowakije het bestuur van dit land overnam, kon er geen sprake zijn van deze mensen. "meer proefdieren in de internationale school voor menselijke vivisectie", want de erbarmelijke toestand in dat land, achtergelaten door het vooroorlogse Hongarije (201-1914), werd snel veranderd. De Karpaten-Russen hadden geen scholen, met uitzondering van een paar Hongaarse scholen. Met de hulp van de Tsjecho-Slowaakse regering werden vele honderden scholen gebouwd waar de lokale talen werden gebruikt. Bovendien werden moderne ziekenhuizen, nieuwe wegen, nieuwe industrieën en verbeterde levensomstandigheden gecreëerd door het initiatief en de materiële hulp van de Tsjecho-Slowaakse regering in Praag.
Ten slotte werd in 1938 het nieuwe regeringssysteem voorbereid, dat overeenkwam met de beloften die de Tsjecho-Slowaken aan het Karpatisch-Russische volk hadden gedaan en die de autonomie van het land verschafte, en dat op het punt stond in werking te treden toen München kwam, en kort daarna het Hongaarse leger en de administratie namen dat land over.
Het laatste nieuws dat we uit dat ongelukkige land hadden, was dat de toestanden van voor de laatste wereldoorlog waren teruggekeerd; en aan de andere kant stuurden de Carpatho-Russen zelf die waren ontsnapt ten tijde van de Hongaarse invasie een plechtige verklaring en een speciale boodschap aan de Tsjecho-Slowaakse regering in Londen met het verzoek de Sub-Karpatische Russen op te nemen in een toekomstig vrij Tsjechisch- Slowakije. Natuurlijk hebben de Tsjechoslowaken in hun plannen de wederoprichting van het vooroorlogse en pre-München Tsjecho-Slowakije, en werken zij al samen met de vertegenwoordiger van het Karpatisch-Russische volk.
BOHUS BENES,
Tsjecho-Slowaakse consul.
San Francisco.
+++++++++++++++++++++++++++++++
De San Francisco Examinator
San Francisco, California
08 jan 1943, vr \u2022 Pagina 8
De mailbox van de redacteur:
MEER OVER OEKRANE:
Aan de San Francisco-examinator:
Het is nogal ongelukkig dat de feitelijke en onbevooroordeelde verklaring van de heer Boake Carter over Oekraïense vragen een poging heeft uitgelokt om de kwestie te vertroebelen.
Het zou interessant zijn om te weten op welke gronden de heer Bohus Benes bezwaar maakt tegen de naam van de Karpaten Oekraïne, waarbij hij erop aandringt dat het Sub-Karpatisch Rusland is (brief van 2 januari 1943).
Er zijn redenen om deze vraag te stellen.
1 De dichtstbijzijnde Russische etnische grens ligt op ongeveer 600 mijl van Karpaten Oekraïne.
2 Volgens de verklaring van de beroemde Tsjechische archeoloog, professor Safarik (Slavische Alterthuemer, v. II, p. 106,.) hebben Oekraïense mensen sinds onheuglijke tijden in Noord-Hongarije gewoond, en toen in 895 Magyaren Hongarije binnenvielen, vonden ze in die regio welvarende Oekraïense nederzettingen, raciaal en cultureel identiek aan de aangrenzende bevolking van de staat Kiev.
3 De Tsjechische krant Prazake Listy (23 november 1938) bevat kritiek op het beleid van de Tsjechische regering dat erin bestaat de russofiele partij voortdurend te bevoordelen ten nadele van niet alleen de autochtone Oekraïense bevolking, maar zelfs in het nadeel van de Tsjechen. Dat beleid werd verantwoordelijk geacht voor de vertraging bij het verlenen van de heerschappij aan de Karpaten Oekraïne, tot na twintig jaar van uitstel. zinloos geworden.
Na alles wat het Tsjechische en Oekraïense volk samen hadden doorgemaakt, en na alles wat de Tsjechen in de twee decennia daadwerkelijk voor de Karpaten hebben gedaan, door wegen, bruggen, scholen aan te leggen en verschillende andere verbeteringen aan te brengen, en rekening houdend met verschillende andere banden die vroeger om Tsjechen en Oekraïners bij elkaar te houden, is een goede verstandhouding tussen de twee naties van het allergrootste belang.
We zitten nu in hetzelfde schuitje. Het zou zo jammer zijn om de boot te laten schommelen voor een halve cent aan goede wil.
IVAN PETRUSJEVICH,
San Francisco.
De San Francisco Examinator
San Francisco, California
30 dec 1942, wo \u2022 Pagina 11
VRIJHEID VOOR OEKRANEN
Door Boake Carter
New York. \u2014Ik heb een kwestie onder mijn aandacht gebracht die van groot belang is bij het beschouwen van het Europese beeld als geheel en dat is de kwestie van Oekraïne.
De gemiddelde Amerikaan, ik zou durven zeggen, 99 1/2 procent van alle Amerikanen beschouwt Oekraïne als een Russische provincie.
De waarheid is precies het tegenovergestelde, en het is de moeite waard om enkele feiten op te merken over Oekraïne (aangezien de burgers van dit gebied de voorkeur geven aan hun land; om bekend en genoemd te worden), aangezien het het twistpunt is in dit conflict tussen Duitsland en Rusland , net zoals het het twistpunt was in de laatste oorlog en net zoals het het twistpunt is geweest gedurende vele eeuwen van omzwervingen van naties en rassen nadat de oude Babylonische, Chaldeeuwse en Perzische rijken uiteenvielen.
De taal van Oekraïne is geen Russisch dialect. Oekraïne heeft een lange geschiedenis en bezit haar eigen literatuur en tradities. Het moderne Oekraïne werd geboren in de greep van de Kozak-revolutie van 1648. De Oekraïners zijn geen Russen. Ze spreken hun eigen taal. Ooit was ze een onafhankelijke natie. Onder Bohdan Khmelnitsky, Hetman van Oekraïne, sloot het land een verdrag met Rusland voor bescherming tegen Poolse en Turkse invasies en plundertochten.
Rusland annexeerde later Oekraïne met geweld tegen haar wil - een van die gevallen waarin de beschermer een wolf bleek te zijn - maar de Oekraïense geest stierf nooit. De Oekraïners hopen nog steeds hun onafhankelijkheid en vrijheid te herstellen. Zo'n kans kwam in 1918, maar omdat ze niet over een sterk leger beschikte om zichzelf te verdedigen, werd Oekraïne overspoeld door het bolsjewistische leger. Polen nam Galicië in. Roemenië nam Bukowma in. Tsjecho-Slowakije nam Carpatho-Oekraïne in en slechts drie jaar geleden nam Hongarije dit gebied in.
De Oekraïne werd daarom opgedeeld. Haar vijftig miljoen mensen werden opnieuw proefdieren in de internationale school voor menselijke vivisectie.
En de veertien punten van meneer Wilson hielpen haar helemaal niet.
Toen kwam in 1939 opnieuw de oorlog. Duitsland wil Oekraïne als kolonie en heeft voorlopig de controle over haar volk. Rusland wil dat Oekraïne blijft zoals het was. De Oekraïners willen dat hun land volledig afhankelijk is van alle tirannen. Maar, zoals een Oekraïener het me zei: "Ik vraag me af hoe het Atlantisch Handvest in ons geval zal werken, aangezien Rusland lid is van de Verenigde Naties!" En hij vervolgt: "Hoewel Roosevelt Churchill nieuwe hoop voor de tot slaaf gemaakte naties verkondigde, kon Oekraïne niet worden verlost van Rusland. Volgens paragraaf 3 van het Atlantisch Handvest heeft Oekraïne weinig hoop, aangezien
omdat lid 2 dit niet toelaat ('territoriale wijzigingen zonder toestemming van de betrokken (Russische) bevolking'). En de Oekraïners kunnen niet vechten voor hun vrijheid omdat paragraaf 8 het verbiedt!
"Echter", zegt hij, "de interpretaties van de artikelen in het Handvest kunnen worden gemaakt om het standpunt van de pleiter weer te geven. Veel andere zogenaamde "handvesten van vrijheid" troffen hetzelfde lot. Dit is echter een van de redenen , waarom Oekraïners van tevoren willen weten hoe het Atlantisch Handvest in hun geval zal worden toegepast. Vooral als we Twenty Russian Questions' lezen van Sir Stafford Cripps (Life, 9 maart 1942, pp. 82-89) en de uitleg bij Vraag 10."
Natuurlijk is het Oekraïense punt heel gemakkelijk te waarderen. Maar het valt te betwijfelen of Oekraïne na de oorlog haar onafhankelijkheid zal verkrijgen, wat ze ongetwijfeld zou moeten doen als het Atlantisch Handvest een eerlijk document van eerlijke bedoelingen wil zijn. En het is even duidelijk dat het geen van beide is. Als het "een eerlijk document van eerlijke bedoelingen was en eerlijk werd uitgevoerd, zouden de Verenigde Staten oorlog moeten voeren met Groot-Brittannië en haar rijk, wat natuurlijk absurd is.
Maar als Groot-Brittannië en de Verenigde Staten er ernstig op zouden aandringen om recht te doen onder de voorwaarden van het Atlantisch Handvest, dan zou het Angelsaksische volk verplicht zijn de Russische regering te benaderen en erop aan te dringen dat zij de Oekraïners vrijlaat. Het is duidelijk dat Rusland, ervan uitgaande dat het niet uit de oorlog is geslagen en aan de "winnende" kant het einde bereikt, zoiets niet zal doen. . Wie zal dan sterk genoeg zijn om zo'n gerechtigheid af te dwingen voor de Oekraïners die net zo graag hun vier vrijheden willen als wij vechten om de onze te 'behouden'? En zullen we bereid zijn om oorlog te voeren tegen Rusland over de Oekraïense onafhankelijkheid? Het antwoord is duidelijk NEE op alle bovenstaande vragen.
+++++++++++++++++++++++++++++++
De San Francisco Examinator
San Francisco, California
02 jan 1943, za \u2022 Pagina 8
De mailbox van de redacteur:
DE OEKRANE.
Naar de San Francisco Examinator;
Ik was erg geïnteresseerd in het artikel van de heer Boake Carter --'Vrijheid voor Oekraïners' -- dat in uw krant van 30 december 1942 verscheen, in het bijzonder het deel over Tsjecho-Slowakije. De auteur zegt:
"De Oekraïners hopen nog steeds hun onafhankelijkheid en vrijheid te herstellen. Een dergelijke kans deed zich in 1918 voor, maar omdat ze niet over een sterk leger beschikte om zichzelf te verdedigen, werd Oekraïne overspoeld door het bolsjewistische leger. Polen nam Galicië in. Roemenië nam Bukowina in, Tsjecho-Slowakije nam Carpatho in. -Oekraïne en slechts drie jaar geleden nam Hongarije dit gebied in.
"Oekraïne werd daarom opgedeeld. Haar 50,000,000 mensen werden opnieuw proefdieren in de internationale school voor menselijke vivisectie.
'En de veertien punten van meneer Wilson hielpen helemaal niet.'
De bewering dat Tsjecho-Slowakije Carpatho-Oekraïne heeft ingenomen, is niet correct. De auteur bedoelt waarschijnlijk het oostelijke deel van Tsjecho-Slowakije dat Sub-Karpatisch-Rusland wordt genoemd.
Mag ik uw lezers een paar feiten geven, zodat ze geïnformeerd worden over wat er werkelijk is gebeurd en wat er nog steeds gebeurt in dat deel van Europa? In 1918 besloten de inwoners van Sub-Karpatisch-Rusland, die zichzelf Karpatisch-Russen (niet Karpatisch-Oekraïens) noemden, uit eigen beweging deel uit te maken van de Tsjecho-Slowaakse Republiek. Amerikanen van Carpat.no-Russische afkomst hadden veel te zeggen over deze kwestie.
Toen Tsjecho-Slowakije het bestuur van dit land overnam, kon er geen sprake zijn van deze mensen. "meer proefdieren in de internationale school voor menselijke vivisectie", want de erbarmelijke toestand in dat land, achtergelaten door het vooroorlogse Hongarije (201-1914), werd snel veranderd. De Karpaten-Russen hadden geen scholen, met uitzondering van een paar Hongaarse scholen. Met de hulp van de Tsjecho-Slowaakse regering werden vele honderden scholen gebouwd waar de lokale talen werden gebruikt. Bovendien werden moderne ziekenhuizen, nieuwe wegen, nieuwe industrieën en verbeterde levensomstandigheden gecreëerd door het initiatief en de materiële hulp van de Tsjecho-Slowaakse regering in Praag.
Ten slotte werd in 1938 het nieuwe regeringssysteem voorbereid, dat overeenkwam met de beloften die de Tsjecho-Slowaken aan het Karpatisch-Russische volk hadden gedaan en die de autonomie van het land verschafte, en dat op het punt stond in werking te treden toen München kwam, en kort daarna het Hongaarse leger en de administratie namen dat land over.
Het laatste nieuws dat we uit dat ongelukkige land hadden, was dat de toestanden van voor de laatste wereldoorlog waren teruggekeerd; en aan de andere kant stuurden de Carpatho-Russen zelf die waren ontsnapt ten tijde van de Hongaarse invasie een plechtige verklaring en een speciale boodschap aan de Tsjecho-Slowaakse regering in Londen met het verzoek de Sub-Karpatische Russen op te nemen in een toekomstig vrij Tsjechisch- Slowakije. Natuurlijk hebben de Tsjechoslowaken in hun plannen de wederoprichting van het vooroorlogse en pre-München Tsjecho-Slowakije, en werken zij al samen met de vertegenwoordiger van het Karpatisch-Russische volk.
BOHUS BENES,
Tsjecho-Slowaakse consul.
San Francisco.
+++++++++++++++++++++++++++++++
De San Francisco Examinator
San Francisco, California
08 jan 1943, vr \u2022 Pagina 8
De mailbox van de redacteur:
MEER OVER OEKRANE:
Aan de San Francisco-examinator:
Het is nogal ongelukkig dat de feitelijke en onbevooroordeelde verklaring van de heer Boake Carter over Oekraïense vragen een poging heeft uitgelokt om de kwestie te vertroebelen.
Het zou interessant zijn om te weten op welke gronden de heer Bohus Benes bezwaar maakt tegen de naam van de Karpaten Oekraïne, waarbij hij erop aandringt dat het Sub-Karpatisch Rusland is (brief van 2 januari 1943).
Er zijn redenen om deze vraag te stellen.
1 De dichtstbijzijnde Russische etnische grens ligt op ongeveer 600 mijl van Karpaten Oekraïne.
2 Volgens de verklaring van de beroemde Tsjechische archeoloog, professor Safarik (Slavische Alterthuemer, v. II, p. 106,.) hebben Oekraïense mensen sinds onheuglijke tijden in Noord-Hongarije gewoond, en toen in 895 Magyaren Hongarije binnenvielen, vonden ze in die regio welvarende Oekraïense nederzettingen, raciaal en cultureel identiek aan de aangrenzende bevolking van de staat Kiev.
3 De Tsjechische krant Prazake Listy (23 november 1938) bevat kritiek op het beleid van de Tsjechische regering dat erin bestaat de russofiele partij voortdurend te bevoordelen ten nadele van niet alleen de autochtone Oekraïense bevolking, maar zelfs in het nadeel van de Tsjechen. Dat beleid werd verantwoordelijk geacht voor de vertraging bij het verlenen van de heerschappij aan de Karpaten Oekraïne, tot na twintig jaar van uitstel. zinloos geworden.
Na alles wat het Tsjechische en Oekraïense volk samen hadden doorgemaakt, en na alles wat de Tsjechen in de twee decennia daadwerkelijk voor de Karpaten hebben gedaan, door wegen, bruggen, scholen aan te leggen en verschillende andere verbeteringen aan te brengen, en rekening houdend met verschillende andere banden die vroeger om Tsjechen en Oekraïners bij elkaar te houden, is een goede verstandhouding tussen de twee naties van het allergrootste belang.
We zitten nu in hetzelfde schuitje. Het zou zo jammer zijn om de boot te laten schommelen voor een halve cent aan goede wil.
IVAN PETRUSJEVICH,
San Francisco.
Gratis afbeelding 1943 Oekraïne Bohus Benes Brief aan Editor geïntegreerd met de OffiDocs-webapps
