benzeen op basis van de drie-elektronenbinding 2.12, naf

benzeen op basis van de drie-elektronenbinding 2.12, naftaleen, antraceen

Dit is het gratis foto- of afbeeldingsvoorbeeld met de naam benzeen op basis van de drie-elektronenbinding 2.12, naftaleen, antraceen voor de OffiDocs-app Gimp, die kan worden beschouwd als een online afbeeldingseditor of een online fotostudio.


TAGS:

Download of bewerk de gratis afbeelding benzeen op basis van de drie-elektronenbinding 2.12, naftaleen, antraceen voor GIMP online-editor. Het is een afbeelding die geldig is voor andere grafische of foto-editors in OffiDocs zoals Inkscape online en OpenOffice Draw online of LibreOffice online door OffiDocs.

Het huidige werk laat zien dat het Pauli-principe niet van toepassing is op chemische bindingen, en een nieuw theoretisch model van de chemische binding wordt voorgesteld op basis van het onzekerheidsprincipe van Heisenberg. Zie pp. 88 - 104 Review (135 pagina's, volledige versie). Benzeen op basis van de drie-elektronenbinding. (Het uitsluitingsprincipe van Pauli, het onzekerheidsprincipe van Heisenberg en de chemische binding). http://vixra.org/pdf/1710.0326v3.pdf


Opmerkingen over de chemische binding.

Als we de vorming van de chemische binding (één-elektron, veel-elektron) strikt theoretisch analyseren, dan is het moeilijk om de oorzaak van de vorming van de chemische binding te begrijpen. Er zijn hier verschillende problemen:

1. Wanneer een chemische binding wordt gevormd, wanneer het domein van "bestaan" van elektronen daadwerkelijk afneemt (het "volume" van de chemische binding (MO) is veel kleiner dan het "volume" van de overeenkomstige AO, dit werd benadrukt door L Pauling) in vergelijking met de oorspronkelijke AO ((met andere woorden, dat de elektronenverdelingsfunctie in een diatomisch molecuul veel geconcentreerder is dan in het geval van atomen), moet de afstoting tussen elektronen onvermijdelijk aanzienlijk toenemen. En dan volgens Coulomb's wet (F=f(1/r ^ 2)) deze afstoting kan op geen enkele manier worden gecompenseerd. Dit wordt ook opgemerkt door L. Pauling, en we nemen aan (pp. 88 - 89, Review. Benzeen on the Basis of the Three -Electron Bond (Het Pauli Exclusion Principle, Heisenberg's Uncertainty Principle en Chemical Bond). http://vixra.org/pdf/1710.0326v2.pdf) dat hij daarom de interactie van het waterstofatoom en het proton in het hele lengtebereik analyseerde (toegegeven dat het waterstofatoom en H+ behouden blijven bij nadering) en aantoonde dat de verbinding in dit geval niet wordt gevormd (aangezien er geen uitwisselingsinteractie of Pauling-resonantie.) Dit toonde feitelijk aan dat zelfs een een-elektronbinding niet alleen kan worden verklaard door de elektromagnetische interactie (dat wil zeggen, de klassieke benadering), en als we naar veel-elektronbinding (twee-elektronbinding binding, drie-elektronenbinding, enz.) en rekening houdend met de afstoting tussen de bindingselektronen, wordt het duidelijk dat de klassieke verklaring (de elektromagnetische benadering) niet eens een kwalitatieve verklaring kan geven van de oorzaak van de vorming van een chemische binding . Hieruit volgt onvermijdelijk dat de oorzaak van de vorming van een chemische binding alleen kan worden verklaard door de kwantummechanica. Bovendien is de chemische binding een "puur" kwantummechanisch effect, in principe wordt dit strikt aangegeven door de uitwisselingsinteractie geïntroduceerd door de kwantummechanica, maar zonder de fysieke rechtvaardiging, dat wil zeggen, de uitwisselingsinteractie is een puur formele, wiskundige benadering , waardoor het op zijn minst enkele resultaten mogelijk maakt. Het feit dat de uitwisselingsinteractie geen fysieke betekenis heeft, kan worden bevestigd door het feit dat de uitwisselingsintegraal in wezen afhangt van de keuze van de basisgolffuncties (meer precies, de overlapintegraal van de basisfuncties), en daarom, bij het kiezen van een bepaalde basis, kan het minder modulo zijn, en zelfs van teken veranderen op de achterkant, wat betekent dat twee atomen niet kunnen worden aangetrokken maar afgestoten. Bovendien kan de uitwisselingsinteractie per definitie niet worden toegepast op de één-elektronkoppeling, aangezien er geen overlap-integraal is aangezien we één elektron hebben (maar de resonantie van Pauling kan worden toegepast om de één-elektronbinding te verklaren).

2. Bovendien kan met behulp van de relativiteitstheorie van A. Einstein worden aangetoond dat in de beweging van elektronen het veld in een molecuul niet per definitie een conservatief veld kan zijn (pp. 90 - 92, http://vixra.org/pdf/1710.0326v2.pdf). Bij het beschrijven van het gedrag van elektronen in atomen of moleculen wordt vaak (meer precies, bijna altijd) aangenomen dat de beweging van elektronen in het gemiddelde conservatieve veld ligt. Maar dit is fundamenteel niet waar (gebaseerd op de relativiteitstheorie), en daarom zijn verdere aannames theoretisch niet rigoureus. Bovendien geeft dit geval (toepassing van de relativiteitstheorie op een chemische binding) direct aan dat het alleen mogelijk is om de oorzaak van de vorming van een chemische binding te verklaren door gezamenlijk gebruik te maken van de kwantummechanica en de relativiteitstheorie van A. Einstein, die we zullen proberen te doen (zie hieronder).

3. Het is ook bijzonder de moeite waard om op te merken dat bij het analyseren van het Pauli-principe (pagina's 103-105, http://vixra.org/pdf/1710.0326v2.pdf), bleek dat het niet kan worden toegepast op chemische bindingen, omdat het Pauli-principe alleen kan worden toegepast op systemen van zwak interagerende deeltjes (fermionen), wanneer men kan spreken (tenminste ongeveer over de toestanden van individuele deeltjes). Hieruit volgt onvermijdelijk dat het Pauli-principe het bestaan ​​van drie-elektronbindingen met een veelvoud van 1.5 niet verbiedt, wat een zeer belangrijke theoretische en praktische betekenis heeft voor de chemie. In de scheikunde wordt een drie-elektronenbinding met een veelvoud van 1.5 geïntroduceerd, op basis waarvan de structuur van het benzeenmolecuul en veel organische en anorganische stoffen eenvoudig te verklaren is (pp. 6-36, 53-72, http://vixra.org/pdf/1710.0326v2.pdf).

4. Het wordt getoond (pp. 105 \u2014 117, http://vixra.org/pdf/1710.0326v2.pdf) dat de belangrijkste aanname van de moleculaire orbitalenmethode (namelijk dat de moleculaire orbitaal kan worden weergegeven als een lineaire combinatie van overlappende atomaire orbitalen) in een onoverkomelijke tegenspraak komt met het principe van kwantumsuperpositie. Er wordt ook aangetoond dat de beschrijving van een kwantumsysteem dat uit verschillende delen bestaat (aangenomen in de kwantummechanica) in feite verbiedt om in de VB-methode aan leden van de vergelijking overeenkomstige canonieke structuren toe te schrijven.

5. Zie pp. 116 \u2013 117, Quantum-mechanische analyse van de MO-methode en VB-methode vanuit de positie van PQS. http://vixra.org/pdf/1710.0326v2.pdf
b...Daarom, om de chemische binding in de overeenkomstige vergelijkingen te "herstellen" en de inconsistentie met het kwantumsuperpositieprincipe uit te sluiten, is het noodzakelijk om MO niet uit te drukken in leden van een lineaire combinatie van AO, maar het bestaan ​​te postuleren van MO als een nieuwe fundamentele kwaliteit die een specifieke chemische binding beschrijft en niet is afgeleid van eenvoudiger structurele elementen. Dan zullen we de chemische binding "teruggeven" aan de rekenmethoden en mogelijk de kwantumchemische berekeningen aanzienlijk vereenvoudigen. Dit komt door het feit dat de energie van de chemische bindingen goed bekend is, en aangezien de MO de chemische binding zal beschrijven (en de chemische bindingsenergie bekend is), zal het gemakkelijk zijn om de MO-energie te berekenen door simpelweg de chemische binding af te trekken. bindingsenergie van de AO-energie.

\tAangezien de chemische binding het resultaat is van de interactie van fermionen en ze interageren [84] volgens de Hückel-regel (4n + 2) (of 2n, n - ongepaard), kunnen we moleculaire orbitalen schematisch weergeven op dezelfde manier als atomaire orbitalen. Het aantal elektronen volgens de regel van Hückel is: 2, 6, 10, 14, 18, \u2026

Dienovereenkomstig worden de moleculaire orbitalen van de chemische binding als volgt aangeduid:

\tMO(s) is een moleculaire s-orbitaal, 1 cel, kan maximaal 2 elektronen bevatten.

\tMO (p) is een moleculaire p-orbitaal, 3 cellen, kan tot 6 elektronen bevatten.

\tMO (d) - moleculaire d-orbitaal, 5 cellen, kan 10 elektronen bevatten.

\tMO (f) is een moleculaire f-orbitaal, 7 cellen, kan tot 14 elektronen bevatten.

\tMO (g) is een moleculaire g-orbitaal, 9 cellen, kan tot 18 elektronen bevatten.

\tVervolgens zal de gebruikelijke enkele binding worden beschreven door de moleculaire s-orbitaal (MO(s)).

Om de dubbele binding te beschrijven, moeten we aannemen dat deze is gevormd uit twee equivalente enkelvoudige bindingen (zoals aangegeven door L. Pauling [85]), en vervolgens wordt beschreven door twee moleculaire s-orbitalen (2 MO(s)).

\tDe drievoudige binding zal worden beschreven door een moleculaire p-orbitaal (MO (p)), dan zullen alle zes elektronen van de drievoudige binding één moleculaire p-baan bezetten, wat heel goed het verschil tussen acetyleen en ethyleen verklaart (wat betekent dat de zuurgraad van CH ).

\tIn benzeen 18 - elektronisch cyclisch systeem kan één moleculaire g-orbitaal (MO(g)) bezetten...\u00bb.

Rekening houdend met de bovenstaande redenering over de chemische binding, kunnen we zeggen dat moderne concepten van de chemische binding niet strikt theoretisch eerlijk kunnen zijn, maar eerder kwalitatief met empirische kwantitatieve berekeningen. Met behulp van de kwantummechanica, namelijk het onzekerheidsprincipe van Heisenberg en de relativiteitstheorie van A. Einstein, kan men de reden voor de vorming van een chemische binding verklaren (pp. 92 - 103 http://vixra.org/pdf/1710.0326v2.pdf), en begrijpen hoe elektronen een chemische binding vormen en hoe het bindingsproces zelf in het molecuul plaatsvindt. Opgemerkt moet worden dat de chemische binding in feite een afzonderlijk deeltje is (een fermion of een boson afhankelijk van het aantal elektronen), dat we een semi-virtueel deeltje noemden (pp. 41 - 43, http://vixra.org/pdf/1710.0326v2.pdf), die voor onbepaalde tijd in een bepaald molecuul bestaat.


Zie pp. 88 - 104 Review (135 pagina's, volledige versie). Benzeen op basis van de drie-elektronenbinding. (Het uitsluitingsprincipe van Pauli, het onzekerheidsprincipe van Heisenberg en de chemische binding). http://vixra.org/pdf/1710.0326v3.pdf

Benzeen op basis van de drie-elektronenbinding:

Review (135 pagina's, volledige versie). Benzeen op basis van de drie-elektronenbinding. (Het uitsluitingsprincipe van Pauli, het onzekerheidsprincipe van Heisenberg en de chemische binding). http://vixra.org/pdf/1710.0326v3.pdf

1. Structuur van het benzeenmolecuul op basis van de drie-elektronenbinding.
http://vixra.org/pdf/1606.0152v1.pdf

2. Experimentele bevestiging van het bestaan ​​van de drie-elektronenbinding en theoretische basis van het bestaan ​​ervan.
http://vixra.org/pdf/1606.0151v2.pdf

3. Een korte analyse van chemische bindingen.
http://vixra.org/pdf/1606.0149v2.pdf

4. Aanvulling op de theoretische rechtvaardiging van het bestaan ​​van de drie-elektronenbinding.
http://vixra.org/pdf/1606.0150v2.pdf

5. Theorie van drie-elektronbinding in de vier werken met korte opmerkingen.
http://vixra.org/pdf/1607.0022v2.pdf

6. BEOORDELING. Benzeen op basis van de drie-elektronenbinding. http://vixra.org/pdf/1612.0018v5.pdf

7. Kwantummechanische aspecten van de resonantietheorie van L. Pauling.
http://vixra.org/pdf/1702.0333v2.pdf

8. Kwantummechanische analyse van de MO-methode en VB-methode vanuit de positie van PQS.
http://vixra.org/pdf/1704.0068v1.pdf

9. Review (135 pagina's, volledige versie). Benzeen op basis van de drie-elektronenbinding. (Het uitsluitingsprincipe van Pauli, het onzekerheidsprincipe van Heisenberg en de chemische binding). http://vixra.org/pdf/1710.0326v3.pdf

Bezverkhniy Volodymyr (viXra): http://vixra.org/author/bezverkhniy_volodymyr_dmytrovych

(geschreven):
https://www.scribd.com/user/289277020/Bezverkhniy-Volodymyr#

htt

Gratis afbeelding benzeen op basis van de drie-elektronenbinding 2.12, naftaleen, antraceen geïntegreerd met de OffiDocs-webapps

LAATSTE WORD & EXCEL-SJABLONEN