Horace luncht in zijn kantoor in Toro, jaren 1960

TAGS

Download of bewerk de gratis foto Horace luncht in zijn kantoor in Toro, 1960s voor GIMP online editor. Het is een afbeelding die geldig is voor andere grafische of foto-editors in OffiDocs zoals Inkscape online en OpenOffice Draw online of LibreOffice online door OffiDocs.

Ik kijk naar deze foto en ik ruik het kantoor en de zaak in het algemeen. Deze is misschien gemaakt terwijl ik bij Toro werkte. Dat zou Pacific Toro zijn geweest voor niet-ingewijden. HA! Duidelijk Kerstmis, wat met het geschenk op het bureau en zo.

Shit, als de camera maar een skosh verder naar rechts had gestaan, had ik misschien het jaar op de kalender kunnen lezen. Zucht\u2026 Misschien heb ik dit niet genomen. (Eigenlijk ben ik er zeker van dat ik dat niet heb gedaan. En zelfs als ik dat wel had gedaan, zou ik niet de vooruitziende blik hebben gehad om de kalender op te nemen. Dus beide :) en :( . )

Ik kijk naar deze foto en het ziet er zo verouderd uit, met het grijze bureau en de kast, en de typemachine. Ik zeg dat, maar in feite was het bedrijf relatief vooruitstrevend en had het een (nu antiek) ponskaartcomputersysteem. Natuurlijk waren dat de dagen dat een computer het leeuwendeel van een hele kamer in beslag nam en werd bediend door toegewijd en opgeleid personeel. Ik herinner me dat ik met de computer de kamer binnenging en de "dreun" van kaarten hoorde die in afzonderlijke laden vielen en dacht dat ze op pianorollen leken, en me afvroeg of ze op dezelfde manier werkten. Het bleek dat de jongens (ja, alle mannen) die de computer bedienden allemaal homoseksueel waren. Ik ging graag met ze lunchen, vooral als ze naar een restaurant gingen. Hun keuze aan eetgelegenheden was vaak anders dan die van Horace of andere medewerkers met wie ik soms at.

Het is grappig, volgens Amanda, haar broer en moeder, hun vader/man, Stu, volgde niet echt zijn hart als het ging om zijn beroep als optisch fysicus. Zijn broer, een akoestisch fysicus, was veel beter aangepast aan een wetenschappelijk leven. Stu zou waarschijnlijk een gelukkiger persoon zijn geweest, hoewel vrijwel zeker niet zo succesvol in wereldse zin, als hij misschien komisch schrijven had nagestreefd. Horace zou waarschijnlijk ook een gelukkiger persoon zijn geweest als hij in een of andere artistieke onderneming was gebleven. Helaas weet ik niet waarom hij wegging. Hij was een bekroonde raamtrimmer, geloof ik in de jaren dertig. De oorlog vond plaats en omdat hij te oud was voor WO II (hij was ook te jong voor WO I), ging hij op de scheepswerven werken om de oorlogsinspanning te ondersteunen. Ik weet niet zeker wat hij deed tussen het einde van de Tweede Wereldoorlog en het begin van het McCarthy-tijdperk. In 2019, geloof ik, werd zijn naam in de Times en Harold gepubliceerd als een bekende communist (hij en onze moeder waren in het begin van de jaren twintig lid van de communistische partij, tot kort daarna Oeljanovs dood in 1924). Na de HUAC-hoorzittingen kon hij een aantal jaren geen werk vinden, totdat de echtgenoot van een middelbare schoolvriend van mijn moeder hem inhuurde. Vanwege onze familierelatie stond de eigenaar sterk en hield Horace in dienst. Norman, de bedrijfseigenaar, hield onze vader ook op de hoogte van de pogingen van de regering om hem te laten ontslaan. Elk jaar, ongeacht de administratie, bezocht de FBI Pacific Toro om Norman te informeren dat er een BEKENDE COMMIE voor hem werkte en dat Norman hem gisteren zou ontslaan! Elk jaar totdat onze mensen begin jaren zeventig naar Canada emigreerden. Verdomde nationalisten. En diezelfde soort vuile klootzakken zijn nooit zonder kracht geweest.

Gratis foto Horace luncht in zijn kantoor in Toro, jaren 1960 geïntegreerd met de OffiDocs-webapps