Horace z, aug. 1981

TAGS

Download of bewerk de gratis afbeelding Horace s, aug. 1981 voor GIMP online editor. Het is een afbeelding die geldig is voor andere grafische of foto-editors in OffiDocs zoals Inkscape online en OpenOffice Draw online of LibreOffice online door OffiDocs.

Horace en ik aan de eettafel bij Sheila\u2019s. Ik draag opnieuw mijn SRF-t-shirt. Het was een goed hemd, en Yogananda was echt een geweldige kerel, buiten beschouwing gelaten. :)

Ik geloof dat dat het kookboek van Moosewood op tafel is. Het Calzone-recept van Molly Katzen is een echte favoriet van mij en ik blijf het tot op de dag van vandaag maken. Bedankt dat je me hebt doorverwezen naar Moosewood, Vic.

Ik geloof dat het horloge dat Horace draagt ​​van het merk Toro is. Ik heb dat en het is een van de items die naar Eli gaan.

Ik was vergeten dat ik vroeger een ding van messing en koperen armband droeg.

Op basis van waar de zon direct schijnt/hoe de schaduwen vallen, denk ik dat we net gegeten hadden, het meest zoals met vis als eiwit. Ik vermoed dat Sheila de aanbouw tegen die tijd op haar huis had geplaatst.

Tegen de tijd dat deze foto was genomen, had ik voor de enige keer mijn baard geschoren. (NIET de snor.) Ik denk dat dat rond 1976 was. Ik was van plan om het 6 weken weg te houden, maar het is er maar 3 van geworden. geraffineerd ding om te doen (vooral gezien de oorspronkelijke betekenis), maar niet bijzonder beschaafd. Hoe wordt het precies beschaafd? Wat ik me het duidelijkst herinner, valt in twee klassen uiteen. Ten eerste waren de wind en de zon op mijn gezicht onthullend! Dat had ik in bijna tien jaar niet meer gevoeld, zo niet iets langer. Ik denk dat ik me nog herinner hoe het voelde. HA! Ten tweede was het de actie van mensen (of het gebrek daaraan). We woonden in Lucky Mud toen ik me bezighield met die verfijnde daad, die zeven mijl buiten ons kleine, niet-opgenomen dorp ligt in een provincie zonder verkeerslicht (tot op de dag van vandaag!). Er was een kleine winkel in de stad en we hadden daar een tab. Iedereen in de winkel (eigenlijk de eigenaren en enkele van hun verwanten) kende ons goed. De eerste keer dat ik iets kocht nadat mijn gezicht was geschraapt, zei ik gewoon: Zet het op mijn tabblad, Clara. Als ik wist dat ik haar bij naam zou identificeren, zou dat alleen maar bijdragen aan het mysterie. Er verscheen een vragende blik op haar gezicht. Ze kende die stomme stem duidelijk, maar het gezicht, waarom komt die o zo bekende stem uit die onbekende mok. Ze stamelde een beetje: 'Het spijt me, maar wie ben jij ook alweer?' Ik ben zo'n klootzak. \u2019cOh, weet je,\u2019d en een paar seconden later, nadat de vragende blik nog duidelijker verscheen, \u201cRobin.\u201d Ze keek nog een keer en we moesten allebei goed lachen.

Gratis afbeelding Horace s, aug. 1981 geïntegreerd met de OffiDocs-webapps